Διαδρομή προς το χωριό Σέρβου - Slideshow          ΧΔ

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

on Δημοσίευση σχολίου

Αρκάδες - Οι μύθοι και η ιστορία τους

Αναδημοσίευση


Κλικ στην ανωτέρω εικόνα για να διαβάσετε το άρθρο


Πηγή:  http://texnografia.blogspot.com/



Share/Bookmark

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

on Δημοσίευση σχολίου

Η θάλασσα

του Ανδρέα Καρκαβίτσα

Η θάλασσα του Ανδρέα Καρκαβίτσα είναι ίσως το πιο γνωστό και το πιο χαρακτηριστικό διήγημα της συλλογής Λόγια της πλώρης. Το διήγημα παρουσιάζει τα πρώτα βήματα ενός νεαρού στη ζωή του ναυτικού. Ο ήρωας του διηγήματος, ο Γιάννης, αναφέρει εξ αρχής ότι ο πατέρας του – ναυτικός κι αυτός, που πέθανε στη θάλασσα – δεν είχε σκοπό να τον κάνει ναυτικό. Όμως ο νεαρός ένιωθε μέσα του μια μεγάλη δύναμη να τον τραβά προς τη ζωή του ναυτικού, αν και γνώριζε τις δυσκολίες της. Έτσι κάποια στιγμή αποφάσισε να μπαρκάρει με το καράβι του θείου του, του καπετάν Καλιγέρη. Μετά το θάνατο του πατέρα του και της μητέρας του αναγκάστηκε να συνεχίσει τη σκληρή δουλεία του ναυτικού και έκανε δέκα χρόνια να γυρίσει στον τόπο του. Όταν επέστρεψε άρχισε να του βασανίζει το μυαλό η σκέψη να εγκαταλείψει τη θάλασσα. Αποφάσισε να παντρευτεί τη Μαριώ, παλιά αγαπημένη του και να ασχοληθεί πλέον με τα χωράφια του πατέρα της. Για τρία χρόνια ο Γιάννης έζησε ευτυχισμένος με τη γυναίκα του τη ζωή του γεωργού. Όμως η αγάπη για τη θάλασσα δεν είχε χαθεί από μέσα του. Όταν κάποιος ξάδερφός του βάφτιζε το νέο του πλοίο και τους είχε καλέσει στη γιορτή, ο Γιάννης ένιωθε πως η θάλασσα τον τραβούσε ξανά κοντά της. Η ζωή στη στεριά δεν είχε πλέον κανένα νόημα γι’ αυτόν. Αποφάσισε να ξαναμπαρκάρει φεύγοντας σαν κλέφτης από το σπίτι του. Η ψυχική του κατάσταση συμπυκνώνεται στις τελευταίες φράσεις του διηγήματος: «Από τότε φάντασμα η ζωή. Θα μου πεις. Δε μετάνιωσα; Και γω δεν ξέρω. Αλλά και να γυρίσω τώρα στο νησί, πάλι δε θα ησυχάσω. Με κράζει η θάλασσα.»
Η θάλασσα του Καρκαβίτσα αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της λογοτεχνικής ηθογραφίας. Ο συγγραφέας μας περιγράφει με παραστατικότητα τη σκληρή ζωή των ναυτικών, χρησιμοποιώντας την απλή δημοτική, διανθισμένη από πολλές λέξεις του ναυτικού βίου. Αξιοπρόσεκτος επίσης είναι ο γλωσσικός πλούτος και ο έντονος λυρισμός με τον οποίο ο Καρκαβίτσας περιγράφει την αγαπημένη του θάλασσα. Η θάλασσα είναι ένα διήγημα γεμάτο γλαφυρότητα, με ρεαλιστικές εικόνες που συγκινούν μέχρι και σήμερα τον αναγνώστη.
Πηγή: http://www.e-alexandria.gr/


Κλικ στην εικόνα για να συνδεθείτε
και να διαβάσετε το διήγημα σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου



Share/Bookmark

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

on 2 Σχόλια

Ο ζητιάνος

του Ανδρέα Καρκαβίτσα

Ο ζητιάνος του Καρκαβίτσα είναι ίσως το πιο ολοκληρωμένο έργο του συγγραφέα και ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο γράφτηκε το 1896 και δημοσιεύτηκε σε 54 συνέχειες στην εφημερίδα Εστία από τις 9-4-1896 ως τις 8-6-1896. Οι μελετητές έχουν υποστηρίξει διάφορες απόψεις στην προσπάθειά τους να κατηγοριοποιήσουν το συγκεκριμένο έργο. Άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι είναι νουβέλα, άλλοι το έχουν χαρακτηρίσει διήγημα, ενώ άλλοι μυθιστόρημα. Ο Π. Δ. Μαστροδημήτρης (Ο ζητιάνος του Καρκαβίτσα, Εκδόσεις Κανάκη, Αθήνα, 1996, σ. 60) αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στο πλαίσιο της πεζογραφίας, συχνά είναι δύσκολη η διάκριση της νουβέλας από το διήγημα, ενώ, από την άποψη της σύνθεσης ευρύτερων καταστάσεων, η νουβέλα ανήκει ως ένα βαθμό στο «γένος» του μυθιστορήματος… Έπειτα από όλα αυτά, νομίζω ότι ειδικά στην περίπτωση του Ζητιάνου δε θα είχε νόημα να επιμείνουμε στην πρόκριση ενός μονολεκτικού ειδολογικού χαρακτηρισμού».

Share/Bookmark

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

on 1 Σχόλιο

Ζητείται ελπίς

του Αντώνη Σαμαράκη

Όταν μπήκε στο καφενείο, κείνο το απόγεμα, ήτανε νωρίς ακόμα. Κάθισε σ' ένα τραπέζι, πίσω από το μεγάλο τζάμι που έβλεπε στη λεωφόρο. Παράγγειλε καφέ.
Σε άλλα τραπέζια, παίζανε χαρτιά ή συζητούσανε.
Ήρθε ο καφές. Άναψε τσιγάρο, ήπιε δυο γουλιές, κι άνοιξε την απογευματινή εφημερίδα.
Καινούριες μάχες είχαν αρχίσει στην Ινδοκίνα. «Αι απώλειαι εκατέρωθεν υπήρξαν βαρύταται,», έλεγε το τηλεγράφημα.
Ένα ακόμα ιαπωνικό αλιευτικό που γύρισε με ραδιενέργεια.
«Η σκιά του νέου παγκοσμίου πολέμου απλούται εις τον κόσμον μας», ήταν ο τίτλος μιας άλλης είδησης.
Ύστερα διάβασε άλλα πράγματα: το έλλειμμα του προϋπολογισμού, προαγωγές εκπαιδευτικών, μια απαγωγή, ένα βιασμό, τρεις αυτοκτονίες. Οι δυο, για οικονομικούς λόγους. Δυο νέοι, 30 και 32 χρονώ. Ο πρώτος άνοιξε το γκάζι, ο δεύτερος χτυπήθηκε με πιστόλι.

Share/Bookmark

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

on Δημοσίευση σχολίου

Slideshow - Το χωριό Σέρβου Αρκαδίας χιονισμένο


 


Παρακαλούμε αναμείνατε μέχρι να ολοκληρωθεί η φόρτωση... Για έναρξη/παύση
κάνετε κλικ στο μεσαίο κουμπί. Για να δείτε το Slide σε μοντέλο πλήρους οθόνης,
κλικ στο εικονίδιο με τα 4 βέλη που είναι κάτω δεξιά..


Share/Bookmark

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

on Δημοσίευση σχολίου

Η πορεία της ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες

της Μαρίνας Μαραγκού

Αναδημοσίευση
Πηγή: Texnografia blog
Είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς τις μεγαλοστομίες σε ό,τι αφορά την ελληνική γλώσσα με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της την ετυμολογική διαφάνεια των λέξεων. Μια γλώσσα η οποία σμιλεύτηκε επί 25 και πλέον αιώνες στην έκφραση λεπτών εννοιών της φιλοσοφίας και της επιστήμης, αδρών εννοιών του πολιτικού λόγου και των πολιτειακών θεσμών, σύνθετων εννοιών του ευαγγελικού λόγου και της πατερικής θεολογίας καθώς και βαθέων στοχαστικών εννοιών του αρχαίου δράματος, της πεζογραφίας και της ποίησης.
Η ελληνική γλώσσα, αφού αποσπασθεί από τις λοιπές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες και βρει στη γλώσσα των Προελλήνων μικρής σημασίας γλωσσικό υπόστρωμα, θα συστήσει τα βασικά στοιχεία της δομικής της ταυτότητας και θα καταφέρει να μετατραπεί συν τω χρόνω σε μια σημαντική πολιτισμική ευρωπαϊκή γλώσσα.

Share/Bookmark

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

on Δημοσίευση σχολίου

Το Αναγνωστικό της Β' τάξης Δημοτικού .... το σχολικό έτος 1948

Ξεφυλλίστε το βιβλίο που ήταν το Αναγνωστικό της Β' τάξης του Δημοτικού το έτος 1948.
Μια ειδική αφιέρωση του ιστολογίου μας στα μεγάλα παιδιά - εκείνα που έχουν τις κατάλληλες προδιαγραφές της ηλικίας - για να θυμηθούν το Αναγνωστικό που είχαν σαν μαθητές στο Δημοτικό Σχολείο.
Αλλά και για τους μικρότερους θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον.
Είναι το βιβλίο με το οποίο μάθαιναν τα γράμματα οι γονείς ή οι παππούδες τους.




Παρακαλούμε αναμείνατε μέχρι να ολοκληρωθεί η φόρτωση...
Κλικ στο κουμπί «Expand» για μεγέθυνση. Zoom in/out με κλικ επάνω στην εμφανιζόμενη σελίδα. Ρύθμιση μεγέθους γραμμάτων μέσω της μπάρας που εμφανίζεται στο πάνω μέρος της σελίδας.


Share/Bookmark

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

on 2 Σχόλια

Ο Χρήστος

του Θ. Κ. Τρουπή

Τον γνώρισα, όταν αποφυλακίστηκε. Έπαιζε καλό σκάκι και ήθελα να με μάθει κι εμένα μερικά από τα τερτίπια του.

Κάποια ημέρα τον πέτυχα, τυχαία, στο καφενείο. Δεν έβγαινε ταχτικά στα καφενεία και στις πλατείες. Φοβότανε τους συγγενείς του θύματος του. Κι όταν έβγαινε, καθότανε πάντα με τις πλάτες στον τοίχο και το αυτόματο πιστόλι στο ζωνάρι κρυμμένο.

Τον κάλεσα στο σπίτι για σκάκι και για φαγητό. Δεν είχε μάθει καλά τι άνθρωπος είμαι και είχε, στην αρχή, τις επιφυλάξεις του. Σαν έμαθε, από τους δικούς του ανθρώπους, τι άνθρωπος είμαι, δηλαδή πως δεν κινδυνεύει η ζωή του από μένα, ερχότανε και παίζαμε σκάκι στο σπίτι μου κι ένιωθε απόλυτη σιγουριά κοντά μου.

Πολλές βραδιές ερχότανε, χωρίς να με προϊδεάσει. Πάντα με τα χέρια γεμάτα. Ή με ψάρια, ή με χέλια ή με αγριοπούλια. Αν και δεν έβλεπε καλά, ήταν καλός κυνηγός.

Κάποιο βράδυ, αφού χορτάσαμε σκάκι και τάβλι, πιάσαμε την κουβέντα γύρο από την πολιτική κι από την πολιτική στο... φόνο, που είχε κάνει και που φυλακίστηκε για έξι χρόνια... Κι άρχισε:

Share/Bookmark

Αρτοζήνος το μυθικό βουνό




Δημοφιλείς αναρτήσεις

Επικοινωνία