Διαδρομή προς το χωριό Σέρβου - Slideshow          ΧΔ

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

on Δημοσίευση σχολίου

Ο Χαρταετός - Ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, διαβάζει η 'Ελλη Λαμπέτη - Video

Ο Χαρταετός
Ποίηση: Οδυσσέα Ελύτη - από τη Συλλογή «Μαρία Νεφέλη»
 

Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη και όταν
εμένα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη
ώρες και ώρες.
Ένιωθα το δωμάτιο μου ανέβαινε
δεν ονειρευόμουν — ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω
κάτι σαν την “ανάμνηση τον μέλλοντος”
όλο δέντρα πον έφευγαν βουνά πού άλλαζαν όψη
χωράφια γεωμετρικά με δασάκια σγουρά
σαν εφηβαία — φοβόμουνα και μου άρεσε
ν’ αγγίζω μόλις τα καμπαναριά
να τους χαϊδεύω τις καμπάνες σαν όρχεις και να χάνομαι. .

Άνθρωποι μ’ ελαφρές ομπρέλες περνούσανε λοξά
και μου χαμογελούσανε·
κάποτε μου χτυπούσανε στο τζάμι: “δεσποινίς”
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν οι “πάνω άνθρωποι” έτσι τους έλεγα
δεν ήταν σαν τους “κάτω”·
είχανε γενειάδες και πολλοί κρατούσανε στο χέρι μια γαρδένια”
μερικοί μισάνοιγαν την μπαλκονόπορτα
και μου ‘βαζαν αλλόκοτους δίσκους στο πικ-άπ.
Ήταν θυμάμαι ” Ή Άννέτα με τα σάνταλα”
” Ό Γκέυζερ της Σπιτσβέργης”
το “Φρούτο δεν εδαγκώσαμε Μάης δεν θα μας έρθει”
(ναι θυμάμαι και αλλά)
το ξαναλέω — δεν ονειρευόμουν
αίφνης εκείνο το “Μισάνοιξε το ρούχο σου κι έχω πουλί
για σένα”.
Μου το ‘χε φέρει ο Ίππότης-ποδηλάτης
μια μέρα πού καθόμουνα κι έκανα πώς εδιάβαζα
το ποδήλατο του με άκρα προσοχή
το ‘χε ακουμπήσει πλάι στο κρεβάτι μου·
υστέρα τράβηξε τον σπάγκο κι εγώ κολπώνομουν μες στον
αέρα
φέγγανε τα χρωματιστά μου εσώρουχα
κοίταζα πόσο διάφανοι γίνονται κείνοι πού αγαπούνε
τροπικά φρούτα και μαντίλια μακρινής ηπείρου·
φοβόμουνα και μου άρεσε
το δωμάτιο μου ανέβαινε
ή εγώ — δεν το κατάλαβα ποτέ μου.
Είμαι από πορσελάνη καί μαγνόλια
το χέρι μου κατάγεται από τους πανάρχαιους Ίνκας
ξεγλιστράω ανάμεσα στις πόρτες όπως
ένας απειροελάχιστος σεισμός
που τον νιώθουν μονάχα οι σκύλοι καί τα νήπια·
δεοντολογικά θα πρέπει να είμαι τέρας
και όμως η εναντίωση
αείποτε μ’ έθρεψε και αυτό εναπόκειται
σ’ εκείνους με το μυτερό καπέλο
που συνομιλούν κρυφά με τη μητέρα μου
τις νύχτες να το κρίνουν. Κάποτε
η φωνή της σάλπιγγας από τους μακρινούς στρατώνες
με ξετύλιγε σαν σερπαντίνα και όλοι γύρω μου
χειροκροτούσαν — απίστευτων χρόνων θραύσματα
μετέωρα όλα.
Στο λουτρό από δίπλα οι βρύσες ανοιχτές
μπρούμυτα στο προσκέφαλο μου
θωρούσα τις πηγές με το άσπιλο λευκό πού με πιτσίλιζαν·
τι ωραία Θεέ μου τι ωραία
χάμου στο χώμα ποδοπατημένη
να κρατάω ακόμη μες στα μάτια μου
ένα τέτοιο μακρινό του παρελθόντος πένθος.



Share/Bookmark

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

on Δημοσίευση σχολίου

Grand Canyon, Colorado River, Horseshoe (Πέταλο) - Πανοραμική φωτογραφία 360º

Η τοποθεσία Horseshoe (Πέταλο) στο Grand Canyon των Η.Π.Α, ποταμός Colorado.

Κλικ στην κατωτέρω εικόνα για να συνδεθείτε.





Share/Bookmark

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

on 1 Σχόλιο

Μικρός 'Ηρωας - Γιώργος Θαλάσσης - (video)



Τραγούδι: Ο μικρός ήρωας
Στίχοι/Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Τραγουδούν οι Λ. Κηλαηδόνης- Δ. Δημοσθένους - Η. Σάϊα


Ο Μικρός Ήρως ήταν εβδομαδιαίο ανάγνωσμα που συνέγραψε ο Στέλιος Ανεμοδουράς και διάνθισε με σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου για μία ολόκληρη 16ετία, από το 1953 έως το 1968 όταν και διακόπηκε για λόγους που είχαν άμεση σχέση με την επιβολή λογοκρισίας που εφάρμοσε το τότε δικτατορικό καθεστώς.
Πρόκειται για τις περιπέτειες τριών ηρωϊκών Ελληνόπουλων (του Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας και του "Σπίθα") κατά τη διάρκεια της κατοχής και του αγώνα τους απέναντι σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.
Ο Στέλιος Ανεμοδουράς (1917 - 2000) ήταν δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας του ιστορικού αναγνώσματος Ο Μικρός Ήρως. Με το έντονο αφηγηματικό του ύφος σφράγισε μια μεγάλη περίοδο της Ελληνικής ιστορίας, τα δύσκολα δηλαδή χρόνια που ακολούθησαν τις περιπέτειες του πολέμου, της κατοχής και της εμφύλιας σύρραξης.
Πηγή: Wikipedia



Share/Bookmark

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

on Δημοσίευση σχολίου

Η δύναμη της μητέρας φύσης - (Video) - Power of Mother Nature 1080p HD


Power of Mother Nature 1080p HD




Share/Bookmark

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

on Δημοσίευση σχολίου

Οι τρείς λίρες - (παραμύθι από την προφορική παράδοση της Λέρου)

Αναδημοσίευση
Πηγή: http://dim-ag-marin-lerou.dod.sch.gr/selides/el/param11.htm

Ήταν, λέει η γιαγιά μου, ένα ανδρόγυνο στην Ανατολή. Μόλις είχαν παντρευτεί και ήθελαν να δουλέψει ο άντρας, για να μπορεί να ζήσει τη γυναίκα του. Έψαχνε για δουλειά και δουλειά στο χωριό δεν υπήρχε. Εντωμεταξύ, η γυναίκα έμεινε έγκυος, έπρεπε να φάει, πώς θα γεννιόταν το παιδί της!

Πήρε λοιπόν των ομματιών του, να πάει να βρει δουλειά μέσα στην ανατολή. Περπάταγε μέρες τρεις, δε βρήκε κανένα μέρος να σταθεί. Την τέταρτη μέρα βρήκε ένα χωριό, δούλεψε λίγο, πήρε λίγο ψωμί και συνέχισε να περπατά, γιατί τότε δεν υπήρχαν ούτε σιδηρόδρομοι ούτε αυτοκίνητα.

Στις δέκα μέρες, βρέθηκε σ’ ένα πιο μεγάλο κτήμα, όπου πάει και παρακαλετά λέει:
«Είμαι πεινασμένος, διψασμένος. Σε παρακαλώ, δώσε μου λίγο ψωμί, λίγο νερό και ’γώ θα σου δουλέψω».
Τον κοίταξε ο άνθρωπος, που είχε το κτήμα, του λέει: «Εγώ θα σε κρατήσω».

Share/Bookmark

Αρτοζήνος το μυθικό βουνό




Δημοφιλείς αναρτήσεις

Επικοινωνία